Samarkand
je osnovan oko 700. godine pre nove ere i nalazi se u dolini reke Zeravšan, na
severoistoku Uzbekistana.
Pod
vladavinom Abasida, u njemu je osnovana prva fabrika papira u islamskom svetu,
a bio je poznat i kao središnja tačka na Putu svile. Godine 1220. zamalo je
uništen od strane Džingis-kana, a za vreme Tamerlanovog unuka Ulug-bega doživeo
je veliki procvat.
Naime,
tada je stvorena visoka škola koja je okupljala najbolje astronome i
matematičare, kao i nadaleko čuvena opservatorija koja datira iz 1420. godine.
Ostale znamenitosti ovog drevnog grada su brojne.
Njegovo
srce bio je i ostao Registan, javni trg na kojem su se ljudi okupljali kako bi
prisustvovali slavljima, čuli kraljevske proklamacije, a tu su se vršila i
javna pogubljenja. Poznat je i po velikom broju džamija, od kojih je bitno
pomenuti onu nazvanu po Tamerlanovoj ženi Bibi-Hanum, koja ju je prema legendi
i izgradila.
Predstavlja
najvišu građevinu Samarkanda i srušena je u zemljotresu 1897. godine, nakon
čega je rekonstruisana, a pored nje, u bisere ovog mesta spada i Šah-e Zinda
(Živi kralj), mauzolejski kompleks osnovan u 15. veku kao grobnica Muhamedovog
rođaka Kusam ibn Abasa.
Kao
grad, Samarkand je jako konzervativan i u njemu postoji tek nekoliko klubova i
barova, dok je sa druge strane broj hotela, kafića i restorana prilično veliki.
Od 2001. godine nalazi se na Uneskovom spisku svetske kulturne baštine i u
njemu živi 504.423 ljudi.
pressserbia.com